Raz & na zawsze 3 - starsza pani musi się wyszumieć

| Józef Śliwiński

Na początku przybyły sroki. Ich liczba zwiastowała nieszczęście. Później pojawił się rycerz i jak to ma w zwyczaju, zaproponował grę. Ktoś musiał zagrać, położyć na szali własne życie. To był zaledwie początek, pozory. Najgorsze miało nadejść po tym, jak brakło szpil, by na mapie wytyczyć źródła zagrożenia.

Kieron Gillen po raz kolejny rzuca nas w wir zdarzeń, do miejsca, w którym rzeczywistość płynnie przenika się ze światem baśni. Tu, gdzie prawa powieści nie ustępują zasadom fizyki symbole i gesty miewają moc silniejszą od kul. Nieopatrznie wypowiedziana fraza może okazać się źródłem nieoczekiwanych zdarzeń.

Gęstą atmosferę i skomplikowaną konstrukcję zdarzeń kontrują groteskowi bohaterowie. Nieco zbyt kontrastowi, by udało się z nimi utożsamić, ale na tyle charakterni, by nie było nam spieszno się z nimi rozstawać. Despotyczna staruszka, jej wnuk – uosobienie wszelkich cnót i jego dziewczyna, która, choć wydaje się tu nieco z przypadku, powoli zawłaszcza coraz więcej przestrzeni.

Kolejny raz seria czerpie garściami z najróżniejszych wierzeń, mitów, baśni i legend. Kolejny raz zbiera to wszystko do kupy, przeżuwa, obraca i lepi coś całkowicie nowego. Choć momentami łatwo się w tym pogubić, to satysfakcja wynagradza z nawiązką wszelkie niedogodności. To powieść z gatunku tych, które mają szansę zaskoczyć tych, którzy twierdzą, że widzieli już wszystko.

"Raz & na zawsze" kolejny raz dowodzi, że w obrębie szeroko pojętej fantastyki wciąż da się stworzyć coś nowego i mocnego, nawet jeśli bazuje się na starych opowieściach. Chociaż miejscami narracja bywa niezbyt przyjazna, to w ostatecznym rozrachunku lektura dostarcza świetnej, nietuzinkowej rozrywki.